భారత స్వాతంత్ర్య చట్టం 1947 || స్వతంత్రం- విభజన || The Indian Independence Act 1947 || independence- division

“అతడు కమ్యూనిస్టు పార్టీని చట్ట విరుద్ధమైనదిగా ప్రకటిస్తాడనే అభిప్రాయం కలిగింది.” – స్వతంత్రం సాధించిన కొద్ది నెలలో హోం మినిష్టర్ ఈ ఆకాంక్షని నెరవేర్చాడు (వైస్రాయి జర్నల్ 1947 జనవరి పేజీలు 408,411). 1947 ఫిబ్రవరిలో రాజ్యాంగ పరిషత్తులో చేరి మంత్రివర్గ పని విధానంలో సహకరించేందుకు లీగు తిరస్కారం, లీగుకి చెందిన మంత్రుల రాజీనామాకై కాంగ్రెస్ డిమాండు, డిమాండ్ ఆమోదించబడకపోతే తమ మంత్రుల రాజీనామా బెదిరింపు-లాంటి హెచ్చరికల కారణంగా బ్రిటిషు ప్రభుత్వం తక్షణమే నాటకీయంగా ముందుకు వచ్చింది. అధికార మార్పిడికి తుది గడువు 1948 జూన్ గా నిర్ధారిస్తూ అట్లీ ఫిబ్రవరి 21 కామన్స్ సభలో ప్రఖ్యాత ప్రసంగం చేశారు. రాజ్యాంగంపై భారత దేశ రాజకీయ నాయకులు అంగీకారానికి రాకపోయినప్పటికి బ్రిటిషిండియాకి కేంద్ర ప్రభుత్వాన్ని మొత్తంగా ఏదో ఒక రూపంలో యివ్వడంగాని లేక కొన్ని ప్రాంతాలలో అప్పటికి వున్న రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలకు అప్పజెప్పడం ద్వారాగాని, భారత ప్రజల ప్రయోజనాల దృష్ట్యా హేతుబద్ధమైన మరొక విధంగా గాని బ్రిటిషువారు రాజకీయాధికారాన్ని పరిత్యజిస్తారు. బ్రిటిషువారి అధికారాలు, స్వదేశీ సంస్థానాల పట్ల గల బాధ్యతలు అధికార మార్పిడితో అంతమవుతాయి. విభజన సూచన చాలా రాజ్యాలుగా విడగొట్టే సూచన చాలా స్పష్టంగా చేయబడింది. కాంగ్రెస్ మరొక ప్రజా ఉద్యమం చేపట్టడం తప్ప ప్రత్యామ్నాయంలేని పరిస్థితులలో, మత ఘర్షణల కారణంగా ఉద్యమం చేపట్టడం చాలా కష్టమైన పరిస్థితులలో నిర్దిష్టమైన తేదీకి అదీ చాలా దగ్గరలో వున్న తేదీ నాటికి పూర్తి అధికార మార్పిడి ఎర తిరస్కరించడానికి వీలుపడనంత ఆకర్షణీయంగా వుంది. వేవల్ స్థానంలో మౌంటు బాటెన్ని నియమిస్తున్నట్లుగా బ్రిటిషు ప్రధాన మంత్రి ప్రకటించారు.